Handige doeken

Me al vaker afgevraagd waarom we handdoeken handdoeken noemen omdat ze duidelijk voor meer dingen dan handen gebruiken. En toen zag ik de vier verschillende doeken in de douche broederlijk naast elkaar.

Wat zijn wij toch een stelletje doorgedraaide dieren. Voor elk aspect van het leven maken we wel iets speciaals. Een bijzondere optimalisatiedrift om het leven leefbaarder te maken. De lijst met verschilde doekjes voor de verschillende situaties en handelingen is waarschijnlijk al oneindig lang.

Schotsen verzameling

In de haven van Oudeschild zijn de schotsen zich aan het verzamelen. Hoe rustiger water samenklontert tot ijs en dat die kleine stukjes steeds grotere ijsschotsen vormen. IJsschotsen in ijsschotsen in ijsschotsen.

Tussen de scheiding tussen de schotsen in de haven en de zee leek een hoogte verschil. De golvende zee oogde hoger dan de schotsen in de haven. Als een soort branding op het strand, maar dan wordt de energie veel meer geabsorbeerd. Niet te fotograferen of filmen maar onmiskenbaar voor het oog.

Sneeuw en zon

Vandaag scheen er wat zon, mooi moment om er even op uit te gaan en te kijken wat de sneeuw met het landschap doet.

Er waren wat mooie sneeuwduinen die soms wel zeker anderhalve meter hoog waren, maar de rest van het landschap was voornamelijk wat bepoedersuikerd. Nu wachten op dat ijs…

De natuur en de ruimte werkelijk voelen

Het is iets waar ik mijn best voor moet doen. Het is niet iets wat mij overkomt zodra ik de lucht inadem en om me heen kijk. Als ik niet oppas interpreteert mijn brein het slechts als een decor.

En een mooie dag als deze biedt het geen weerstand om mijn brein wakker te schudden, het landschap zelf vraagt ook niet om een fysieke inspanning en met mijn dikke winterkleren en schoenzolen is er een comfortabele fysieke barrière.

Maar toen ik hier stond voelde ik het wel terwijl ik de paarden in de verte de duin op zag klimmen.

De voedertafel

Els houdt zowel van vogels als poezen en dat gaat niet altijd goed samen. Dus zei ik een beetje uit de gek of het niet tijd was voor een voedertafel zodat de vogels wat veiliger kruimels en klokhuizen konden eten. En vol enthousiasme zei ze ja. Wilde ze altijd al :)

Dus met wat vergeten hout uit de schuur en overgebleven tak van de geknotte wilg dit in een uurtje in elkaar geknutseld. De eerste vogels zaten er al op. Dankbaar werk.

Leeg voelt zo verdomd goed

Dat ik het liefst niets terug zet. Maar deze glorieuze staat van zijn heeft nog geen minuut geduurd. Daarna was ik weer bedden in elkaar aan het zetten. en aan het eind van de dag waren het weer twee functionele (volle) slaapkamers.

Jammer.

4 maanden en 23 dagen

At ik voor het laatst mokkataart1. Dat is veeeel te lang geleden. De taart van de 13e december had wel mokka in/op zich maar mocht geen mokkataart heten (had dan ook een naam waar ik nog nooit van gehoord had en ook weer ben vergeten).

ps. de drie stukjes van vandaag (be)vielen zeer goed.

  1. ja, ik heb een app waarin ik dit bijhoud en nog veel meer:) zie mij op een rij.↩

Zijperspace.2.0.21

Zijperspace.2.0.21

Ton Zijp – 31 december 2020 – link

Daarnaast vind ik bijna iedereen van u allen interessant. ‘t Duurt alleen niet zo lang, de daarbij gepaard gaande aandacht.
Dat spijt me. Er is iets te veel van mezelf waar ik in verdiept ben. & Iets te veel van u allen waardoor ik ‘t overzicht makkelijk kwijt raak.

Zijn schijfstijl is onnavolgbaar en bestaat volledig in Zijperspace. Maar dit wil ik er graag even uitlichten en wat langer koesteren.

Complex vs gecompliceerd

Marc Siepman heeft een blog geschreven waar hij mooi uiteenzet wat het verschil is tussen complex en gecompliceerd. En dat we de wereld teveel beschouwen vanuit de constructeur, de ingenieur, de wetenschapper.

Complexiteit is niet gecompliceerd

Marc Siepman – 5 januari 2021 – link

De problemen in de wereld kun je terugvoeren op het feit dat wij omgaan met complexe systemen alsof ze gecompliceerd zijn. We leven in de illusie dat we gewoon meer onderzoek moeten doen en dat we dan precies weten hoe iets werkt. Dit moment zal echter nooit komen.

Als we daarentegen op complexiteit leren vertrouwen, kunnen we gebruikmaken van de zelforganisatie die daaruit ontstaat. Als je de controle loslaat, ontstaan er steeds meer relaties. Hierdoor neemt de complexiteit toe, en daarmee de gezondheid en de veerkracht van het systeem.

In het heel kort: Iets gecompliceerd, zoals een vliegtuig, kun je uit elkaar halen en weer in elkaar zetten zodat het weer werkt. Complexiteit, zoals een vogel, kun je ook uit elkaar te halen maar krijg je nooit meer werkend omdat het uit een oneindige hoeveelheid relaties bestaat.