De laatste snoepjes

Liefde is dat je zoon de laatste snoepjes in de kast met je deelt.

Liefde is als een scheet

Erik Smit is mijn orakel

Hoe angst en woede de speelbal voor de winst zijn geworden.

Voor als je het nog niet wist dit artikel van Tobias Rose-Stockwell is een soort handleiding over hoe je angst en woede het business model zijn van de moderne media. Onderstaande statistiek (en hij heeft veel verhelderende plaatjes) somt het voor me op. En dat is dan de New York Times. Terrorism is a […]

Dauw drinken

Ziet vinkjes dauwdruppels drinken

Knijpen

Daar lig ik dan net wakker in bed. Mijn twee pubers in hun kamers en ik realiseer me dat ik al bijna 17 jaar vader ben. Moet me nog steeds regelmatig knijpen.

I Needed Color

Jim Carrey kennen we als acteur en toen ging hij “ineens” schilderen. Mensen raken daarvan in de war. Je past niet meer in het doosje dat mensen je ingestopt hebben.

Maar tekenen is altijd onderdeel van zijn leven geweest en door liefdesverdriet begon hij met schilderen en eigenlijk breder met de kunst. Hij had kleur nodig in zijn leven.

Het is een prachtig integer verhaal van waarom hij het doet en wat het met hem doet.

Bron

De grote laat zien hoe mooi het kan zijn

Een inspiratie voor de kleintjes.

Tomatenplantjes met een missie

Heb al jaren de zaadjes samen met de grond. En als een brave houder hoor je ze eigenlijk in maart of zo te planten maar ze mogen gewoon naar binnen als het buiten te koud wordt voor ze.

Drie lessen van een jaar leren sterven

Ook dacht ik dat het doorleven van de heftigheid en complexiteit van wat zich aandiende afbreuk zou kunnen doen aan die kwaliteit. Nu weet ik dat alleen maar is om te gaan met het leven door alles te doorleven, inclusief vreugde, optimisme, verdriet, teleurstelling, woede, angst, succes en falen. Ja, zelfs vlagen van neerslachtigheid en pessimisme horen erbij

Twitter kent me duidelijk niet en dat vind ik geweldig

Ik heb maar niet op “More suggestions” gedrukt… je moet je geluk niet tarten.

Hoe we door de geschiedenis heen ons hebben georganiseerd

Joscha Bach is een neuro wetenschapper. Hij heeft het hier over hoe de mens over de geschiedenis zich heeft proberen te organiseren en hoe de bestaande structuren een bepaalde schaalgrootte hebben wanneer ze niet meer werken.

De complexiteit van culturele evolutie

What does the ecological crisis have in common with global poverty? How does politics relate to economics? The study of history? The changing landscape of technology, arts, and culture?

Western economic and social systems are creating loneliness and it’s wrenching society apart

So why are we engaging in this world-eating, self-consuming frenzy of environmental destruction and social dislocation, if all it produces is unbearable pain?

Met de vuist aan tafel

Zagen maatschappelijke organisaties grote bedrijven vroeger als de vijand, nu zitten ze samen aan de onderhandelingstafel. Kritiek heeft plaatsgemaakt voor pragmatisme. Maar hoe voorkom je als ngo dat je een schoothondje wordt van het bedrijfsleven?

Het papier kan niet zonder de wolken

Een basis van ons westers denken is “Ik denk, dus ik ben”. Is dat wel zo?

Kloppend hart

Een kloppend hart emoticon krijgen van je 15jarige zoon op vakantie maakt mijn dag

Doof

Heb jij dat ook? Dat pubers zeggen antwoord te hebben gegeven maar dat alleen in hun hoofd hebben gedaan en je dan doof verklaren? #dtv

Huisje, boompje, beestje, schulden

Hoeft eigenlijk geen uitleg. Deze voelt iedereen gelijk. Gekke is dat we die laatste nooit noemen. En dat als we hem noemen heet ie vaak anders. Bijvoorbeeld crediet of hypotheek. We worden getraind / geprogrammeerd om de eerste drie te willen. Het lijkt een ideaal. Maar die is bijna niet te bereiken zonder die laatste. […]

Het onvermijdelijke bubbelleven

Heb ’t er wel vaker over en het is natuurlijk een hot item in deze tijd van de informatie-explosie. Al die algoritmes die digitaal op ons af worden afgevuurd om ons te laten zwelgen in ons eigen wereldje. En in het werkelijke leven zijn we zelf ook geprogrammeerd om gelijkgestemden op te zoeken en vooral te […]

Wat heb je zoal de laatste maanden uitgevoerd, Erik?

Meer dan logisch dat mensen willen weten hoe de vlag erbij hangt. Bij deze een soort van status update.

Met de vlam in de pijp

Zomaar weer een verzameling artikelen van de afgelopen week over onze wereld. Hoe we als mensen met zoveel macht zo gierend uit de bocht vliegen.

Wordt het niet eens tijd om dit te veranderen?

Onze verworven democratie heeft een oeroude structuur slechts van een sausje voorzien terwijl het alles in zich heeft om de piramide te laten instorten.

100% mens

Dank je Erik Smit, voor een heerlijke klassieke humoristische twist op het eind.

Sssst

Geniet stilletjes van de ochtendgloren

Eén leven

Een prachtige korte animatie over een mysterieuze plaat die je laat tijdreizen met een twist.

Door: Job, Joris & Marieke
Link: A single life

Het leven omarmen, opslokken in al zijn grootsheid

Foto: Kate T. Parker Photography

Kwam deze foto tegen in een twitter profiel en was gelijk gegrepen, zo klein als hij was. Daarna wilde ik weten die dit is, wilde ik ‘m zo groot mogelijk bekijken. Want wow wat een kracht.

Dit is het leven voor de volle 100% tot je nemen. Dit is het omarmen, opslokken in al zijn grootsheid. Zoals kinderen dat van nature kunnen en wij als volwassenen vergeten te doen.

Moest ook weer denken aan deze foto van mijn jongens precies 7 jaar geleden. Iedereen schuilen voor de stortbui. Die van mij gaan ‘m voelen en proeven. Heerlijk.

De foto is onderdeel van een hele krachtige serie Van Kate Parker genaamd “Strong is the New Pretty” en is een feest om naar te kijken. Maar de dame hierboven blijft voor mij de ultieme.